Het College voor de Rechten van de Mens discrimineert zelf ook en niet zo’n beetje terwijl dit borduur clubje opgevoerd wordt als fact-watcher van de rechtstaat. Feit is dat bij ons mannen het geweld niet onderzocht werd door Deetman en wel bij vrouwen. NU VIND IK HET TERECHT DAT HET GEWELD BIJ VROUWEN WEL ONDERZOCHT WORDT maar dan ook bij ons…de mannetjes! Of bestaat geweld tegen mannen / jongens niet in de hoofden van dit door vrouwen gedomineerde college?? Nu dan het college heeft onze klacht afgewezen want het paste niet in de politieke maatschappelijke-status en aanverwante culturele etiketten.
Het College voor de Rechten van de Mens kreeg vorig jaar een recordaantal vragen en meldingen over discriminatie binnen. In totaal kreeg de organisatie 4.259 meldingen en vragen te verwerken.
Waarom de Kerk en met name de klachtencommissie van het Meldpunt Seksueel Misbruik RKK (MSM) bij aanvang van haar zittingen uitdrukkelijk vermeldt dat psychisch en fysiek geweld niet worden behandeld is een hele vreemde zaak.
In het rapport Deetman staat toch heel duidelijk over het voormalige jongens internaat Huize St. Joseph (vHSJ) te lezen;
“De Onderzoekscommissie is bij het onderzoek naar Huize St. Jozef in Cadier en Keer, bediend door de priesters van het Heilig Hart van Jezus (s.c.j.) gestuit op excessieve vormen van geweld. Gewelddadig gedrag, zo heeft de Onderzoekscommissie de indruk, maakte intrinsiek deel uit van de leefwereld binnen Huize St. Jozef. Deze instelling kan als hard en onherbergzaam getypeerd worden.”
Er wordt dus wel met twee maten gemeten.
Pater P. Denis was gedurende de periode 1952-1973 directeur van het vHSJ.
Deze pater was ook gedurende deze periode voorzitter van het Katholiek Verbond voor Kinderbescherming waarbij ca. 112 internaten waren aangesloten.
Dit Verbond is op 02-12-1958 reeds door de president van de Haagse rechtbank mr. W.H. Ariëns op de hoogte gesteld van misbruik door jeugdleiders.
Dat mishandelingen in de vorm van psychisch en fysiek geweld niet bij beide geslachten worden behandeld zal een gapende wond achterlaten. Dhr. Deetman beschermd hier de politiek en met name het instituut “Ministerie van Veiligheid en Justitie”.
Verder ben ik er ervan overtuigd dat het College voor de Rechten van de Mens een borduur clubje is van mensen die zich met mooie volzinnen wensen te profileren. Tussen 1998 en 2010 heeft de Nederlandse regering minderjarige kinderen die moeilijk opvoedbaar waren een geestelijke achterstand hadden of autistisch waren opgeborgen in een van de 18 jeugd gevangenissen zonder dat deze de wet hadden overtreden en zonder dat een rechter een veroordeling had uitgesproken.
Kinderen werden en worden in lengte van verblijf beoordeeld door werknemers van de betreffende jeugdgevangenis die inkomensafhankelijk zijn van de inrichting.
Klachten naar Defence for Children en naar Amnesty resulteerde in een onbenullig antwoord. Wat heeft het College voor de Rechten van de Mens eigenlijk gedaan in de achterliggende decade? Heeft zij niet gehoord van de Stichting Misplaatst die zich sterk gemaakt heeft om aan de misstanden een einde te maken?
Er kwam een einde aan deze misstand omdat het Europese parlement druk op Nederland had uitgeoefend.
Het zou het College voor de Rechten van de Mens sieren als ze toegeeft dat een gelijke behandeling van geslachten in zake het onderzoek naar mishandeling en misbruik gewenst is en haar interne regels daar aan zou aanpassen.
Dhr. drs. W. J. Deetman is lid is van de Raad van Staten en deze heeft zich niet aan de Kerkelijke wensen te houden maar aan de wet. Dat Mr. J.P.H. Donner, die thans Vice-President is van de Raad van Staten, samen met Prof. dr. E.M.H. Hirsch-Ballin en Mr. F.Teeven medeschuldig is aan het jarenlang opsluiten van minderjarigen in Nederlandse Jeugd gevangenissen zegt alles over de objectiviteit van drs. W.J. Deetman. Kinderen en mannen hebben geen rechten in deze!