De weg naar verzoening

‘Hoe is het om katholiek te zijn’? Pappen en nathouden, wees traag, ontken en ga omfloerst te werk in het misbruik schandaal: ontken het niet maar bevestig het ook niet. Het kunstwerk ‘De weg naar verzoening’, van Pierre Habets is een jaar oud, sinds de onthulling gebeurt er echter niets.

Verzoening is een zeer noodzakelijk streven in een tijd waar tegenstellingen niet snel overbrugd zullen worden en zeker wanneer de kerk zich al te zeer afzijdig houdt van wereldse zaken. Terug naar het klooster of de wereld in zoals in Hermann Hesse ‘Narciss und Goldmund’. Het tekent de tweestrijd van priesters / bisschoppen hoewel in het Vaticaan een jongen zit die anderen de voeten wast maar neem van mij aan dat dit beeld niet klopt met de werkelijkheid.

Wij, mea culpa united, worden toch een beetje beschouwd als landverraders en ik mag dan ook zeggen dat ik een trotse verrader / overloper ben want het geweld, zowel geestelijk als fysiek is een intrinsiek onderdeel van dit geloof. Het idee dat de ‘kerk’ de verzoening eigenlijk niet wilde wordt met de week, maanden, jaren duidelijker. Ik heb Pierre Habets daar vaak op gewezen ‘ze willen eigenlijk niet‘, de realisatie van het beeld werd steeds uitgesteld, opzettelijk vertraagd. Het doorzettingsvermogen van Pierre Habets heeft de doorslag gegeven maar zij wilden niet. Ze (ik zal dadelijk namen noemen) zwijgen wederom als het graf, laten niets van zich horen. Is de weg naar verzoening een doodlopende weg? Was het een stilzwijgend akkoord, een noodzakelijk participatie daar de kerk decennia passief bleef om het pedofiele probleem op te lossen. Heeft de kerk en haar handlangers in de media wel door dat ze met deze passieve houding -in the long run- de maatschappij moreel de rug toekeren om zichzelf vrij te pleiten van seksueel geweld.

vrijdag 21 april werd vorig jaar het kunstwerk ‘de weg naar verzoening’, ingezegend in Roermond, Stadspark de Kartuis. Vandaag is de weg naar verzoening jarig. Hiep hiep hoera??

Nu de namen wie mij bijzonder tegenvallen is onder meer deken Schreurs. Ik had met hem sympathieke gesprekken, warm en inlevend doch ik zag hem weglopen na de ‘borrel’ / koffie onthulling kunstwerk en zijn lichaamstaal was duidelijk ‘hij had het ook niet gewild maar het moest nu eenmaal’. Hij nam snel afscheid, drukte m’n hand en gaf stilzwijgend aan ’tot hier en niet verder’.

Bisdom Roermond met name Snackers, die een zeer geloofwaardige speech hield maar ook geen voorstander van deze zwartgallige promotie van het misbruik schandaal is in internaten zoals dat in het Deetman onderzoek aan de orde kwam.

Dan zijn er bij Mondriaan verschillende pogingen ondernomen om een thema / concert reeks te starten. Hoewel Geert Leenders de initiatief nemer met de beste bedoelingen dit wilt organiseren zijn er weer allerlei tegenkrachten an het werk. Het bestuur van de ‘Aad de Haas’ kapel (stichting de hoeksteen) had grote moeite met mij?? Wie niet!

Ik had hun feestje verpest met pastoor Schafraad, de vroegere broeder Eimard op het internaat te Bleijerheide die door ons in het nieuws kwam en tijdelijk geen mis meer kon opdragen. Ik heb voorgesteld dan maar eens bij elkaar te komen (verzoening toch) om beide kanten van het verhaal aan te horen. Wat gebeurt er? Niks, helemaal niks om met name mij dwars te zitten, prioriteit number one. Wederom wordt de aloude katholiek folter methode van het excommuniceren toegepast. Een outlaw, dit was de methode van pedo Servatius om je te isoleren, jongetjes die hun mond niet kunnen houden te straffen en wederom richt zich dit onzichtbare wapen op me, het typeert het katholiek zuiden. Wij, de groep, tegen mij, hoe flink wil je zijn? Blij dat ik me allang uit dit hypocriet clubje / genootschap heb laten uitschrijven (al in 1985 tijdens Pop Against Pope).

op weg naar verzoening?

Het beeld staat er maar ze breken het zo weer af of……het blijft staan in een uithoek van een onbekend park met onbekende bestemming….